คำตอบ:                  มันเป็นเรื่องแปลกมากที่คำถามเกือบครึ่งหนึ่งอยู่ในทางใดทางหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมวิวรณ์ บทที่ 10 พวกเราต้องใส่ใจอย่างใกล้ชิดกับสิ่งที่กล่าวไว้จริงๆ อีกครั้งหนึ่ง เมื่อการอ้างถึงวิวรณ์ 10: 7 ท่านมักกล่าวในพหูพจน์เสมอเกี่ยวกับ “ความลึกลับทั้งหลาย” ไม่เกี่ยวกับ “ความลึกลับ” อย่างเดียวซึ่งเป็น “ความลึกลับของพระเจ้า” บราเดอร์บรานฮามได้ทำเช่นนั้นเพราะว่าท่านเป็นผู้ส่งสาส์นสำหรับคริสตจักรยุคสุดท้าย ซึ่งมีการเปิดเผยความลึกลับทั้งหลายทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ในพระวจนะ ในพระธรรมเทศนาของท่านเรื่อง “ท่านทั้งหลาย นี่เป็นเวลานั้นหรือไม่?” (30 ธันวาคม 1962) ท่านได้กล่าวโดยเฉพาะเจาะจงถึงความลึกลับสิบเจ็ดอย่างซึ่งถูกเปิดเผยสำแดงแล้วโดยเริ่มจาก “ความลึกลับของอาณาจักรแห่งสวรรค์” และจบลงด้วย “ความลึกลับ: เสาเพลิงกำลังกลับมา” พระเยซูคริสต์ทรงเป็นความลึกลับของพระเจ้า เรื่องนี้พวกเราพบว่าได้รับการยืนยันใน 1 ทิโมธี 3:16 ที่พวกเราอ่านเกี่ยวกับ "ความลึกลับของพระเจ้า"–ในรูปแบบเอกพจน์ พวกคนยิวไม่ยอมรับการเปิดเผยสำแดงและการปรากฏสำแดงของพระเจ้าเที่ยงแท้พระองค์เดียวในพระเยซูคริสต์ และพวกเขายังมิเห็นมันได้จนกระทั่งวันนี้ ในขณะที่คริสตจักรพันธสัญญาใหม่รู้ถึงความลึกลับของพระเจ้าตั้งแต่ปฐมกาล (โคโลสี 2:2-3; a. o.)

ในทันทีตอนที่ความลึกลับอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้านี้เสร็จสิ้น พวกคนยิวจะถูกรวมไว้ตามที่มันได้ถูกเปิดเผยต่อบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์, เหล่าผู้เผยพระวจนะ เมื่อมีการพูดถึงคริสตจักรพันธสัญญาใหม่ พวกเราอ่านเกี่ยวกับเหล่าอัครสาวกและเหล่าผู้เผยพระวจนะ (เอเฟซัส 3: 5; ก.) เนื่องจากคริสตจักรของพระเยซูคริสต์ถูกสร้างขึ้นบนรากฐานของเหล่าอัครสาวกและเหล่าผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย (เอเฟซัส 2:20) เมื่อบางสิ่งบางอย่างที่มีความหมายสำหรับพวกคนยิว จากนั้นต่อไปนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งนำไปใช้ “…ตามที่มันถูกเปิดเผยต่อบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์, เหล่าผู้เผยพระวจนะ”

หลังจากการประกาศในวิวรณ์ 10:7 ยอห์นต้องกินหนังสือที่เปิดอยู่และได้รับคำสั่งว่า “เจ้าต้องเผยพระวจนะอีกครั้งหนึ่ง …” ในบทที่ 11 ผู้เผยพระวจนะสองท่านเผยพระวจนะที่อิสราเอลเป็นเวลาสี่สิบสองเดือนในกรุงเยรูซาเล็ม นั่นคือสามปีครึ่ง นั่นมิอาจจะเข้าใจได้หรือ?

ในบทที่ 8 และ 9 มีการอธิบายการพิพากษาด้วยแตรทั้งหกครั้งแรก ในบทที่ 10 มีการประกาศแตรที่เจ็ด การตอบสนองที่เกิดขึ้นจริงในบทที่ 11 จากข้อ 15 “และทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดได้เป่าแตรขึ้น และมีเสียงหลายๆ เสียงกล่าวขึ้นดังๆ ในสวรรค์ว่า “ราชอาณาจักรทั้งหลายแห่งพิภพนี้ได้กลับเป็นราชอาณาจักรทั้งหลายขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา และเป็นของพระคริสต์ของพระองค์ และพระองค์จะทรงครอบครองตลอดไปเป็นนิตย์” พวกเราต้องเคารพพระดำรัสสั่งของพระเจ้าที่ปรากฏต่อพวกเราในพระวจนะของพระเจ้า ทันทีหลังจากเสียงแตรที่เจ็ดดังขึ้น พวกเราอ่านเกี่ยวกับบ่วงพระพิโรธที่จะมาถึงและเกี่ยวกับเวลาแห่งการพิพากษาและเกี่ยวกับเวลาที่พระองค์จะประทานบำเหน็จแก่ “… ผู้รับใช้ทั้งหลายและผู้เผยพระวจนะทั้งหลายของพระองค์ และแก่วิสุทธิชนทั้งปวง …” (บทที่ 11:15-19)

เป็นที่น่าสังเกตว่าในการเชื่อมโยงกับตราประทับที่เจ็ดและทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดนั้น มีคำภาษาฮีบรู คำว่า “shofar” แปลว่า “แตร” ถูกใช้สิบเอ็ดครั้งจากบทที่ 8 ข้อ 2, ถึงบทที่ 9 และบทที่ 10 ข้อ 7, ถึงบทที่ 11 ข้อ 15 ทั้งสามแตรสุดท้ายถูกประกาศในวิวรณ์ 8:13 และถูกเรียกว่า "เสียง" เช่นเดียวกับในวิวรณ์ 10:7, "วิบัติ วิบัติ วิบัติ จะมีแก่คนทั้งหลายที่อยู่บนแผ่นดินโลก เพราะเสียงแตรของทูตสวรรค์ทั้งสามองค์กำลังจะเป่าอยู่แล้ว"

“แต่ว่าในวันแห่งเสียงของทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดนั้น …”

คำตอบ:                  มันเป็นเรื่องแปลกมากที่คำถามเกือบครึ่งหนึ่งอยู่ในทางใดทางหนึ่งที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมวิวรณ์ บทที่ 10 พวกเราต้องใส่ใจอย่างใกล้ชิดกับสิ่งที่กล่าวไว้จริงๆ อีกครั้งหนึ่ง เมื่อการอ้างถึงวิวรณ์ 10: 7 ท่านมักกล่าวในพหูพจน์เสมอเกี่ยวกับ “ความลึกลับทั้งหลาย” ไม่เกี่ยวกับ “ความลึกลับ” อย่างเดียวซึ่งเป็น “ความลึกลับของพระเจ้า” บราเดอร์บรานฮามได้ทำเช่นนั้นเพราะว่าท่านเป็นผู้ส่งสาส์นสำหรับคริสตจักรยุคสุดท้าย ซึ่งมีการเปิดเผยความลึกลับทั้งหลายทั้งหมดที่ซ่อนอยู่ในพระวจนะ ในพระธรรมเทศนาของท่านเรื่อง “ท่านทั้งหลาย นี่เป็นเวลานั้นหรือไม่?” (30 ธันวาคม 1962) ท่านได้กล่าวโดยเฉพาะเจาะจงถึงความลึกลับสิบเจ็ดอย่างซึ่งถูกเปิดเผยสำแดงแล้วโดยเริ่มจาก “ความลึกลับของอาณาจักรแห่งสวรรค์” และจบลงด้วย “ความลึกลับ: เสาเพลิงกำลังกลับมา” พระเยซูคริสต์ทรงเป็นความลึกลับของพระเจ้า เรื่องนี้พวกเราพบว่าได้รับการยืนยันใน 1 ทิโมธี 3:16 ที่พวกเราอ่านเกี่ยวกับ "ความลึกลับของพระเจ้า"–ในรูปแบบเอกพจน์ พวกคนยิวไม่ยอมรับการเปิดเผยสำแดงและการปรากฏสำแดงของพระเจ้าเที่ยงแท้พระองค์เดียวในพระเยซูคริสต์ และพวกเขายังมิเห็นมันได้จนกระทั่งวันนี้ ในขณะที่คริสตจักรพันธสัญญาใหม่รู้ถึงความลึกลับของพระเจ้าตั้งแต่ปฐมกาล (โคโลสี 2:2-3; a. o.)

ในทันทีตอนที่ความลึกลับอันยิ่งใหญ่ของพระเจ้านี้เสร็จสิ้น พวกคนยิวจะถูกรวมไว้ตามที่มันได้ถูกเปิดเผยต่อบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์, เหล่าผู้เผยพระวจนะ เมื่อมีการพูดถึงคริสตจักรพันธสัญญาใหม่ พวกเราอ่านเกี่ยวกับเหล่าอัครสาวกและเหล่าผู้เผยพระวจนะ (เอเฟซัส 3: 5; ก.) เนื่องจากคริสตจักรของพระเยซูคริสต์ถูกสร้างขึ้นบนรากฐานของเหล่าอัครสาวกและเหล่าผู้เผยพระวจนะทั้งหลาย (เอเฟซัส 2:20) เมื่อบางสิ่งบางอย่างที่มีความหมายสำหรับพวกคนยิว จากนั้นต่อไปนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งนำไปใช้ “…ตามที่มันถูกเปิดเผยต่อบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์, เหล่าผู้เผยพระวจนะ”

หลังจากการประกาศในวิวรณ์ 10:7 ยอห์นต้องกินหนังสือที่เปิดอยู่และได้รับคำสั่งว่า “เจ้าต้องเผยพระวจนะอีกครั้งหนึ่ง …” ในบทที่ 11 ผู้เผยพระวจนะสองท่านเผยพระวจนะที่อิสราเอลเป็นเวลาสี่สิบสองเดือนในกรุงเยรูซาเล็ม นั่นคือสามปีครึ่ง นั่นมิอาจจะเข้าใจได้หรือ?

ในบทที่ 8 และ 9 มีการอธิบายการพิพากษาด้วยแตรทั้งหกครั้งแรก ในบทที่ 10 มีการประกาศแตรที่เจ็ด การตอบสนองที่เกิดขึ้นจริงในบทที่ 11 จากข้อ 15 “และทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดได้เป่าแตรขึ้น และมีเสียงหลายๆ เสียงกล่าวขึ้นดังๆ ในสวรรค์ว่า “ราชอาณาจักรทั้งหลายแห่งพิภพนี้ได้กลับเป็นราชอาณาจักรทั้งหลายขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา และเป็นของพระคริสต์ของพระองค์ และพระองค์จะทรงครอบครองตลอดไปเป็นนิตย์” พวกเราต้องเคารพพระดำรัสสั่งของพระเจ้าที่ปรากฏต่อพวกเราในพระวจนะของพระเจ้า ทันทีหลังจากเสียงแตรที่เจ็ดดังขึ้น พวกเราอ่านเกี่ยวกับบ่วงพระพิโรธที่จะมาถึงและเกี่ยวกับเวลาแห่งการพิพากษาและเกี่ยวกับเวลาที่พระองค์จะประทานบำเหน็จแก่ “… ผู้รับใช้ทั้งหลายและผู้เผยพระวจนะทั้งหลายของพระองค์ และแก่วิสุทธิชนทั้งปวง …” (บทที่ 11:15-19)

เป็นที่น่าสังเกตว่าในการเชื่อมโยงกับตราประทับที่เจ็ดและทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดนั้น มีคำภาษาฮีบรู คำว่า “shofar” แปลว่า “แตร” ถูกใช้สิบเอ็ดครั้งจากบทที่ 8 ข้อ 2, ถึงบทที่ 9 และบทที่ 10 ข้อ 7, ถึงบทที่ 11 ข้อ 15 ทั้งสามแตรสุดท้ายถูกประกาศในวิวรณ์ 8:13 และถูกเรียกว่า "เสียง" เช่นเดียวกับในวิวรณ์ 10:7, "วิบัติ วิบัติ วิบัติ จะมีแก่คนทั้งหลายที่อยู่บนแผ่นดินโลก เพราะเสียงแตรของทูตสวรรค์ทั้งสามองค์กำลังจะเป่าอยู่แล้ว"

“แต่ว่าในวันแห่งเสียงของทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดนั้น …”