نگاهي به مكاشفهc

منشأ و اهم ّیت كلام نب ّوت

« »

یوحنّاي رسول به خاطر كلام خدا و شهادت عیسي مسیح به جزیرة پطمس تبعید شد. در آنجا روح خدا او را فرو گرفت. او مهمترین حوادث زمانه را از پیش دید و حتّي به روز خداوند منتقل شد. دربارة روز خداوند مطالب زیادي در عهد عتیق و جدید عنوان شده است. این فرضیه كه این روز ممكن است شنبه یا یك شنبه باشد، نادرست و ناشي از یك سوءتفاهم است. [ شنبه یعني روز س ّبت یهودیان و یك شنبه روز پرستش اكثر مسیحیان - مترجم ] روز خداوند به دورهاي اطلاق ميشود كه به دنبال روز فیض و نجات ( اشعیا 49 : 8 د ّوم قرنتیان ۶ : ۲ عبرانیان4 : 7) آید، به عبارت دیگر روز هفتم در گاه شمار خدا. یك روز در نزد خدا، مثل هزار نزد ما است: «... این یك چیز از شما مخفي نماند كه یك روز نزد خدا چون هزار سال است و هزار سال چون یك روز.» ( د ّوم پطرس 3 : 8 و رجوع به مزمور 90

:4)

خدا از پیدایش زمان، هفت دوره و روز نب ّوتي را براي بشر ّیت تعیین كرد. اگر بخواهیم به صورت كلي نگاه كنیم، دو روز ا ّول یعني دو هزار سال كه از آدم تا ابراهیم سپري شد، دو روز د ّوم یعني دو هزار سال از ابراهیم تا عیسي، و ما هم اكنون در پایان دو روز س ّوم هستیم كه این دو روز به واپسین روزها نیز معروف است. در طول این دو روز آخر كه دورة فیض است، روحالقدس عمل كرد. ( اعمال۲ : ۱7 ) روز هفتم به دورة حكومت هزار سالة مسیح بر زمین اطلاق

ميشود. ( مكاشفه ۲0 )

ولي قبل از وقوع روز خداوند، خدا عزم كرد ایلیاي نبي را بفرستد. ( ملاّكي 4 : 5 ) روز خداوند، یعني آخرین هزار سال، پیش از رجعت به ابد ّیت با داوري آغاز ميشود و نقطة عطف این داوري نبرد هارمگدون است. ( مكاشفه ۱۶ : ۱۲ - ۱۶ و ۱9 : ۱۱ - ۲۱ حزقیال 38 : ۲0 - ۲3 یوئیل 3 : 9 - ۱7 و ... ) این روز براي عاصیان و نافرمانان به عنوان یك روز وحشتناك و یك روز غضب مع ّرفي شده است. در آن روز این نب ّوت باید محقّق شود: «آفتاب به تاریكي و ماه به خون مبّدل خواهند شد، پیش از ظهور یوم عظیم و مهیب خداوند.» ( یوئیل ۲ : 3۱ ) و ( رجوع به اشعیا ۱3 حزقیال 30 : 3 یوئیل ۲ : ۱ - ۲ و 3 : ۱4 صفنیا ۱ : ۱4 - ۱5 اعمال ۲ : ۲0 د ّوم پطرس 3 : ۱0 مكاشفه ۱۲ : ۱7 و ... ) روز هفتم زمان برقراري صلح در یك سلطنت هزار ساله و روز استراحت خدا است. در پایان این روز، شیطان مج ّدداً آزاد شده و همة قدرتها و نیروهاي مخالف خدا را خواهد شورانید و آنها را تحت هدایت و فرمان گوك و مأگوگ براي آخرین نبرد متّحد خواهد كرد. آنها در این نبرد نابود خواهند شد. ( مكاشفه ۲0 : 7 - ۱0 ) سپس داوري

نهایي انجام خواهد شد و آسمان جدید و زمین جدید ظاهر ميشود و جریان زمان به ابد ّیت منتهي ميگردد.

پیش از روز نجات، خداوند خدا رسول خود یعني یوح ّناي تعمید دهنده را فرستاد تا راه را مه ّیا كند. ( ملاّكي 3 : ۱ متي ۱۱ : ۱0 و ... ) او با روح و توان ایلیا آمد تا دلهاي كساني را كه در ایمان پدران عهد عتیق بودند به یك آغاز جدید یعني به سوي فرزندان عهد جدید سوق دهد. ( ملاّكي4 : ۶ لوقا ۱ : 7 ) «او براي شهادت آمد تا بر نور شهادت دهد تا همه به وسیلة او ایمان آورند.» ( یوحنّا ۱ : 7 ) هدف رسالت یوحنّاي تعمید دهنده برقراري پل بین عهد عتیق و عهد جدید بود. ( لوقا ۱۶ : ۱۶ ) او راهي را براي خداوند باز كرد و جادهاي را براي خداي ما هموار ساخت. ( اشعیا 40

: 3 مرقس ۱ : ۱ - 4 و ... )

آن نبي كه پیش از روز خداوند آمد، در واقع پیش از پایان روز نجات ظاهر شد كه همانا آخرین دورة كلیسا است. هدف رسالت او این بود كه فرزندان عهد جدید را به ایمان پدران كه همانا ایمان رسولان است برگرداند. ( ملاّكي 4 : ۶ ) اساس پیغام او كتاب مقّدس و هدف آن بازگشت كلیسا به وضعّیت اّولّیه، است تا كلیسا كاملاً با كلام هماهنگ باشد و از تمامداشتههايكلیساياّولّیهبرخوردارشود.كلیسابهواسطةیكلمسپرقدرتروحكهدركتابمقّدس،بارانآخرین خوانده شده است به جایگاه ا ّول ّیه خود در نظر خدا برگردانده ميشود. ( یعقوب 5 : 7 - 8 ) عیسي در متي ۱7 : ۱۱

اینمأمورّیتراكهتو ّسطایلیاينبياخبارشدهبودبهآیندهربطميدهد:«...البتّهایلیاميآیدوتمامچیزهارااصلاح خواهد نمود.» او هم چنین مأمور ّیت یوحنّاي تعمید دهنده را تأیید ميكند. زماني كه یوحنّاي تعمید دهنده خدمت خود را آغاز كرد، از او سه سؤال كردند، پرسش ا ّول از این قرار بود: «آیا تو ایلیا هستي؟ گفت نیستم.» ( یوحنّا ۱ : ۲۱ ) و

در آیة ۲3 به آن قسمتي كه به خدمتش مربوط ميشد اشاره ميكند.

همان طور كه ایلیا دوازده سنگ را كه نمایندة دوازده قبیلة اسرائیل بودند، برداشت تا مذبح خدا را بازسازي كند و قوم اسرائیل را به بازگشت به خدا فرا خواند. ( ا ّول پادشاهان ۱8 ) به همین ترتیب به واسطة آخرین پیغام به كلیسا، آموزة دوازده رسول دوباره برقرار ميشود و قوم خدا به بازگشت به خداوند و كلام فراخواني ميشود. ما اینك به واقع در آخرین برهه از تاریخ نجات به سر ميبریم. پطرس رسول در موعظة د ّوم خود كه پس از پنطیكاست ایراد كرد با هدایت روح، مسئلة اصلاح كلیسا را مطرح ميكند: «پس توبه و بازگشت كنید تا گناهان شما محو گردد و تا اوقات استراحت از حضور خداوند برسد و عیسي مسیح را كه از ا ّول براي شما اعلام شده بود بفرستد، كه ميباید آسمان او را پذیرد تا زمانمعادهمهچیزكهخداازبدوعالمبهزبانجمیعانبیاي مقّدسخود،ازآناخبارنمود.»(اعمال۱9:3-۲۱) از آغاز كلیساي عهد جدید، روحالقدس از طریق یك دهان تقدیس شده وقایع زمان آخر را اخبار كرد. به بیان دیگر چنین

مق ّدر بود كه قبل از بازگشت مسیح كلیسا به وضع ّیت ا ّول ّیة خود بازگردانده شود.

یوحنّاي رسول به خاطر كلام خدا و شهادت عیسي مسیح به جزیرة پطمس تبعید شد. در آنجا روح خدا او را فرو گرفت. او مهمترین حوادث زمانه را از پیش دید و حتّي به روز خداوند منتقل شد. دربارة روز خداوند مطالب زیادي در عهد عتیق و جدید عنوان شده است. این فرضیه كه این روز ممكن است شنبه یا یك شنبه باشد، نادرست و ناشي از یك سوءتفاهم است. [ شنبه یعني روز س ّبت یهودیان و یك شنبه روز پرستش اكثر مسیحیان - مترجم ] روز خداوند به دورهاي اطلاق ميشود كه به دنبال روز فیض و نجات ( اشعیا 49 : 8 د ّوم قرنتیان ۶ : ۲ عبرانیان4 : 7) آید، به عبارت دیگر روز هفتم در گاه شمار خدا. یك روز در نزد خدا، مثل هزار نزد ما است: «... این یك چیز از شما مخفي نماند كه یك روز نزد خدا چون هزار سال است و هزار سال چون یك روز.» ( د ّوم پطرس 3 : 8 و رجوع به مزمور 90

:4)

خدا از پیدایش زمان، هفت دوره و روز نب ّوتي را براي بشر ّیت تعیین كرد. اگر بخواهیم به صورت كلي نگاه كنیم، دو روز ا ّول یعني دو هزار سال كه از آدم تا ابراهیم سپري شد، دو روز د ّوم یعني دو هزار سال از ابراهیم تا عیسي، و ما هم اكنون در پایان دو روز س ّوم هستیم كه این دو روز به واپسین روزها نیز معروف است. در طول این دو روز آخر كه دورة فیض است، روحالقدس عمل كرد. ( اعمال۲ : ۱7 ) روز هفتم به دورة حكومت هزار سالة مسیح بر زمین اطلاق

ميشود. ( مكاشفه ۲0 )

ولي قبل از وقوع روز خداوند، خدا عزم كرد ایلیاي نبي را بفرستد. ( ملاّكي 4 : 5 ) روز خداوند، یعني آخرین هزار سال، پیش از رجعت به ابد ّیت با داوري آغاز ميشود و نقطة عطف این داوري نبرد هارمگدون است. ( مكاشفه ۱۶ : ۱۲ - ۱۶ و ۱9 : ۱۱ - ۲۱ حزقیال 38 : ۲0 - ۲3 یوئیل 3 : 9 - ۱7 و ... ) این روز براي عاصیان و نافرمانان به عنوان یك روز وحشتناك و یك روز غضب مع ّرفي شده است. در آن روز این نب ّوت باید محقّق شود: «آفتاب به تاریكي و ماه به خون مبّدل خواهند شد، پیش از ظهور یوم عظیم و مهیب خداوند.» ( یوئیل ۲ : 3۱ ) و ( رجوع به اشعیا ۱3 حزقیال 30 : 3 یوئیل ۲ : ۱ - ۲ و 3 : ۱4 صفنیا ۱ : ۱4 - ۱5 اعمال ۲ : ۲0 د ّوم پطرس 3 : ۱0 مكاشفه ۱۲ : ۱7 و ... ) روز هفتم زمان برقراري صلح در یك سلطنت هزار ساله و روز استراحت خدا است. در پایان این روز، شیطان مج ّدداً آزاد شده و همة قدرتها و نیروهاي مخالف خدا را خواهد شورانید و آنها را تحت هدایت و فرمان گوك و مأگوگ براي آخرین نبرد متّحد خواهد كرد. آنها در این نبرد نابود خواهند شد. ( مكاشفه ۲0 : 7 - ۱0 ) سپس داوري

نهایي انجام خواهد شد و آسمان جدید و زمین جدید ظاهر ميشود و جریان زمان به ابد ّیت منتهي ميگردد.

پیش از روز نجات، خداوند خدا رسول خود یعني یوح ّناي تعمید دهنده را فرستاد تا راه را مه ّیا كند. ( ملاّكي 3 : ۱ متي ۱۱ : ۱0 و ... ) او با روح و توان ایلیا آمد تا دلهاي كساني را كه در ایمان پدران عهد عتیق بودند به یك آغاز جدید یعني به سوي فرزندان عهد جدید سوق دهد. ( ملاّكي4 : ۶ لوقا ۱ : 7 ) «او براي شهادت آمد تا بر نور شهادت دهد تا همه به وسیلة او ایمان آورند.» ( یوحنّا ۱ : 7 ) هدف رسالت یوحنّاي تعمید دهنده برقراري پل بین عهد عتیق و عهد جدید بود. ( لوقا ۱۶ : ۱۶ ) او راهي را براي خداوند باز كرد و جادهاي را براي خداي ما هموار ساخت. ( اشعیا 40

: 3 مرقس ۱ : ۱ - 4 و ... )

آن نبي كه پیش از روز خداوند آمد، در واقع پیش از پایان روز نجات ظاهر شد كه همانا آخرین دورة كلیسا است. هدف رسالت او این بود كه فرزندان عهد جدید را به ایمان پدران كه همانا ایمان رسولان است برگرداند. ( ملاّكي 4 : ۶ ) اساس پیغام او كتاب مقّدس و هدف آن بازگشت كلیسا به وضعّیت اّولّیه، است تا كلیسا كاملاً با كلام هماهنگ باشد و از تمامداشتههايكلیساياّولّیهبرخوردارشود.كلیسابهواسطةیكلمسپرقدرتروحكهدركتابمقّدس،بارانآخرین خوانده شده است به جایگاه ا ّول ّیه خود در نظر خدا برگردانده ميشود. ( یعقوب 5 : 7 - 8 ) عیسي در متي ۱7 : ۱۱

اینمأمورّیتراكهتو ّسطایلیاينبياخبارشدهبودبهآیندهربطميدهد:«...البتّهایلیاميآیدوتمامچیزهارااصلاح خواهد نمود.» او هم چنین مأمور ّیت یوحنّاي تعمید دهنده را تأیید ميكند. زماني كه یوحنّاي تعمید دهنده خدمت خود را آغاز كرد، از او سه سؤال كردند، پرسش ا ّول از این قرار بود: «آیا تو ایلیا هستي؟ گفت نیستم.» ( یوحنّا ۱ : ۲۱ ) و

در آیة ۲3 به آن قسمتي كه به خدمتش مربوط ميشد اشاره ميكند.

همان طور كه ایلیا دوازده سنگ را كه نمایندة دوازده قبیلة اسرائیل بودند، برداشت تا مذبح خدا را بازسازي كند و قوم اسرائیل را به بازگشت به خدا فرا خواند. ( ا ّول پادشاهان ۱8 ) به همین ترتیب به واسطة آخرین پیغام به كلیسا، آموزة دوازده رسول دوباره برقرار ميشود و قوم خدا به بازگشت به خداوند و كلام فراخواني ميشود. ما اینك به واقع در آخرین برهه از تاریخ نجات به سر ميبریم. پطرس رسول در موعظة د ّوم خود كه پس از پنطیكاست ایراد كرد با هدایت روح، مسئلة اصلاح كلیسا را مطرح ميكند: «پس توبه و بازگشت كنید تا گناهان شما محو گردد و تا اوقات استراحت از حضور خداوند برسد و عیسي مسیح را كه از ا ّول براي شما اعلام شده بود بفرستد، كه ميباید آسمان او را پذیرد تا زمانمعادهمهچیزكهخداازبدوعالمبهزبانجمیعانبیاي مقّدسخود،ازآناخبارنمود.»(اعمال۱9:3-۲۱) از آغاز كلیساي عهد جدید، روحالقدس از طریق یك دهان تقدیس شده وقایع زمان آخر را اخبار كرد. به بیان دیگر چنین

مق ّدر بود كه قبل از بازگشت مسیح كلیسا به وضع ّیت ا ّول ّیة خود بازگردانده شود.