Ireo lehilahin’Andriamanitra ao amin’ny Testamenta Vaovao dia niaina ny dikan’ny Teny voasoratra tao amin’ny fiainany manokana. Azo antoka fa ny fahatanterahan’ny Testamenta Vaovao manontolo dia mizotra araka ireo faminaniana ara-Baiboly. Jaona Mpanao Batisa dia afaka nanondro mazava ny fototry ny minisiterany tao anatin’ny Teny fikasana (Jaona 1.19-21). Jesosy dia nanambara fa izay rehetra tanteraka nahakasika Azy dia ao amin’ireo andry telon’ny Testamenta Taloha: ny lalàn’i Mosesy, ny Salamo, ary ny mpaminany (Lioka 24. 44-49), ary tamin’ny alalan’izany no nanokafany ny sain’ireo mpianany hahalala ny Soratra Masina izay mikasika Azy. Tamin’ny andro Pentekosta, Petera koa dia naka ny Teny faminaniana ho fototry ny fanazavany ny fiasan’ny Fanahy mahagaga (Asa 2.14-21). Nanao ny Teny faminaniana ho fototry ny fitenenany koa i Paoly apostoly raha nilaza fa natodik’Andriamanitra tany amin’ny jentilisa ny fanambarana ny famonjena (Asa 13. 46-49). Ao amin’ny Asan’ny apostoly toko faha-15, manamafy ny famelabelaran’i Petera ny apostoly Jakoba raha nanao hoe: “Ary mifanaraka amin’izany ny tenin’ny mpaminany…” (and 15). Tsy tokony ho gaga isika raha ankehitriny koa ireo minisitera lehibe ho an’izao andro izao, dia manana fototra ao amin’ny Soratra Masina. Nahoana moa no tokony anovan’Andriamanitra ny fomba fiasany? Mitoetra tsy miova Izy amin’ny fomba fiasany amin’ireo mpanompony, ary toy izany koa amin’ny vahoakany. Aoka hatoky ny rehetra fa tsy anganoangano tsara-lahatra an-kafetsena no arahanay, na koa eritreritra noforomporonina tsy am-piheverana, fa Andriamanitra mihitsy no nanendry anay ho ao amin’ ny Drafi-panavotany.

Araka ny Teniny no anaovan’Andriamanitra ny zavatra rehetra. Amin’ny alalan’izany no ahafahantsika mamantatra izay ataony, ka ny manapa-kevitra fotsiny sisa no anjarantsika, na isika manaiky hanao ny Sitrapony, ary ho vonona ny handroso amin’ny Làlany, na ho mafy hatoka satria tsy metimety amintsika ny zavatra ataony. Mizaha toetra ny fo sy ny voa Andriamanitra. Mandinika ny fisainana rehetra Izy, ary mbola miteny ihany ankehitriny manao hoe: “Fa ny fihevitro tsy fihevitrareo, ary ny làlanareo kosa tsy mba làlako, hoy Jehovah. Fa tahaka ny hahavon’ny lanitra amin’ny tany no hahavon’ny làlako noho ny làlanareo, sy ny fihevitro amin’ny fihevitrareo. Fa toy ny ranonorana sy ny orampanala milatsaka avy any an-danitra, ka tsy miverina any raha tsy efa nahavonto ny tany, ka nampaniry sy nampahavokatra azy, mba hahatonga voa ho an’ny mpamafy sy hanina ho an’ny mpihinana, dia ho tahaka izany ny teniko izay aloaky ny vavako: tsy hiverina Amiko foana izy, raha tsy efa mahatanteraka izay sitrako, ary ambinina amin’izay ampandehanako azy”. (Isaia 55:8-11).

Manohitra ireo miavonavona Andriamanitra, fa mamindra fo kosa Izy amin’ireo manetri-tena, dia ireo izay manaiky ho eo ambany fitantanan’ny Tàna-maheriny, ka dia mandray anjara amin’izay ataony.

Ireo lehilahin’Andriamanitra ao amin’ny Testamenta Vaovao dia niaina ny dikan’ny Teny voasoratra tao amin’ny fiainany manokana. Azo antoka fa ny fahatanterahan’ny Testamenta Vaovao manontolo dia mizotra araka ireo faminaniana ara-Baiboly. Jaona Mpanao Batisa dia afaka nanondro mazava ny fototry ny minisiterany tao anatin’ny Teny fikasana (Jaona 1.19-21). Jesosy dia nanambara fa izay rehetra tanteraka nahakasika Azy dia ao amin’ireo andry telon’ny Testamenta Taloha: ny lalàn’i Mosesy, ny Salamo, ary ny mpaminany (Lioka 24. 44-49), ary tamin’ny alalan’izany no nanokafany ny sain’ireo mpianany hahalala ny Soratra Masina izay mikasika Azy. Tamin’ny andro Pentekosta, Petera koa dia naka ny Teny faminaniana ho fototry ny fanazavany ny fiasan’ny Fanahy mahagaga (Asa 2.14-21). Nanao ny Teny faminaniana ho fototry ny fitenenany koa i Paoly apostoly raha nilaza fa natodik’Andriamanitra tany amin’ny jentilisa ny fanambarana ny famonjena (Asa 13. 46-49). Ao amin’ny Asan’ny apostoly toko faha-15, manamafy ny famelabelaran’i Petera ny apostoly Jakoba raha nanao hoe: “Ary mifanaraka amin’izany ny tenin’ny mpaminany…” (and 15). Tsy tokony ho gaga isika raha ankehitriny koa ireo minisitera lehibe ho an’izao andro izao, dia manana fototra ao amin’ny Soratra Masina. Nahoana moa no tokony anovan’Andriamanitra ny fomba fiasany? Mitoetra tsy miova Izy amin’ny fomba fiasany amin’ireo mpanompony, ary toy izany koa amin’ny vahoakany. Aoka hatoky ny rehetra fa tsy anganoangano tsara-lahatra an-kafetsena no arahanay, na koa eritreritra noforomporonina tsy am-piheverana, fa Andriamanitra mihitsy no nanendry anay ho ao amin’ ny Drafi-panavotany.

Araka ny Teniny no anaovan’Andriamanitra ny zavatra rehetra. Amin’ny alalan’izany no ahafahantsika mamantatra izay ataony, ka ny manapa-kevitra fotsiny sisa no anjarantsika, na isika manaiky hanao ny Sitrapony, ary ho vonona ny handroso amin’ny Làlany, na ho mafy hatoka satria tsy metimety amintsika ny zavatra ataony. Mizaha toetra ny fo sy ny voa Andriamanitra. Mandinika ny fisainana rehetra Izy, ary mbola miteny ihany ankehitriny manao hoe: “Fa ny fihevitro tsy fihevitrareo, ary ny làlanareo kosa tsy mba làlako, hoy Jehovah. Fa tahaka ny hahavon’ny lanitra amin’ny tany no hahavon’ny làlako noho ny làlanareo, sy ny fihevitro amin’ny fihevitrareo. Fa toy ny ranonorana sy ny orampanala milatsaka avy any an-danitra, ka tsy miverina any raha tsy efa nahavonto ny tany, ka nampaniry sy nampahavokatra azy, mba hahatonga voa ho an’ny mpamafy sy hanina ho an’ny mpihinana, dia ho tahaka izany ny teniko izay aloaky ny vavako: tsy hiverina Amiko foana izy, raha tsy efa mahatanteraka izay sitrako, ary ambinina amin’izay ampandehanako azy”. (Isaia 55:8-11).

Manohitra ireo miavonavona Andriamanitra, fa mamindra fo kosa Izy amin’ireo manetri-tena, dia ireo izay manaiky ho eo ambany fitantanan’ny Tàna-maheriny, ka dia mandray anjara amin’izay ataony.